Üç Oğlan ve Krallığın Sırrı Masalı
Eskiden, uzak bir krallıkta, yaşlı bir kral ve onun üç oğlu varmış. Kral, üç oğlunu da çok seviyormuş, ama artık yaşlanmış ve ölümü yaklaşmış. Kral, krallığın geleceğini düşünüp, hangi oğlunun tahta çıkacağına karar vermesi gerekiyormuş.
Bir gün, ölüm döşeğinde, oğullarını yanına çağırmış ve şöyle demiş: “Sevgili çocuklarım, bu önemli kararı verirken, sizden en tembel olanın kral olmasını istiyorum!”
Büyük oğlan hemen atılmış: “Baba, ben en tembelim. Yatağımda yatarken gözümden yaş aksa bile, onu silmek için bile parmağımı kıpırdatmam ki, uykum kaçmasın!”
Ortanca oğlan itiraz etmiş: “Hayır, baba, ben en tembelim! Ayaklarımı ısıtmak için ateşin yanına oturduğumda, ayaklarım yansa bile, onları geri çekmek için hiç uğraşmam.”
Küçük oğlan, sessizce başını kaldırmış ve şöyle demiş: “Baba, ben en tembelim. Eğer beni asmak üzereyken boynuma ip geçirseler ve elime keskin bir bıçak verseler, ipi kesmek yerine asılmayı tercih ederim!”
Bunu duyan kral, gözlerini kısarak gülümsemiş ve “Sen en tembelsin, o yüzden krallık senin olsun,” demiş.
Kralın bu kararı, krallıkta büyük bir şaşkınlık yaratmış. Ancak, küçük oğlan tahta çıktıktan sonra, onun tembellik sandıkları şeyin aslında derin bir huzur ve sakinlik olduğunu anlamışlar. O, krallığı savaşsız, huzurlu ve adil bir şekilde yönetmiş. Halkı mutlu ve refah içinde yaşamış.
Böylece, üç kardeş ve halk, gerçek kraliyetin sadece güç ve ihtişamda değil, huzur ve adalette de olduğunu öğrenmişler. Küçük oğlan, tembelliğiyle değil, bilgeliği ve adil yönetimiyle tarihe geçmiş. Krallık uzun yıllar boyunca barış ve mutluluk içinde yaşamış.
