Ormanda Yaşayan Yedi Küçük Oğlak ve Kurnaz Kurt Masalı
Ormanda Yaşayan Yedi Küçük Oğlak ve Kurnaz Kurt Masalı
Bir varmış, bir yokmuş. Uzak bir ormanın derinliklerinde, yaşlı bir keçi ve onun yedi sevimli yavrusu varmış. Yaşlı keçi yavrularını çok severmiş; onlar onun her şeyiymiş. Bir gün, ormana yem toplamak üzere gitmek zorunda kalmış. Yavrularına dönerek, “Sevgili çocuklarım, ben ormanda olacağım. Siz evde kalın ve kapıyı kimseye açmayın. Özellikle o kurnaz kurt var ya, ona dikkat edin. Eğer içeri girerse sizi yer. Onu kalın sesinden ve kara patilerinden tanıyabilirsiniz,” diye tembihlemiş.
Yavrular annelerine, “Merak etme anneciğim, dikkat edeceğiz,” demişler. Keçi anneleri yola çıktıktan kısa bir süre sonra, kapı çalınmış. Dışarıdan bir ses, “Merhaba çocuklar, benim, anneniz. Size güzel şeyler getirdim,” demiş. Ama yavrular bu kaba ve kalın sesi duyunca hemen anlamışlar ki bu, kurnaz kurtmuş.
“Açmıyoruz, sen bizim annemiz değilsin! Sen kurtsun,” diye bağırmışlar. Kurt, sesini inceltmek için tebeşir yutmuş ve tekrar kapıyı çalmış. “Çocuklar, benim, anneniz, size hediyeler getirdim,” demiş bu sefer daha ince bir sesle. Ancak bu defa kurtun kara patilerini kapı altından görmüşler ve yine kapıyı açmamışlar.
Sonra kurt, bir fırıncının yanına gidip ayağına hamur sürdürmüş ve bir değirmenciden ayağına beyaz un serptirmiş. Böylece ayakları beyazlamış. Yeniden eve gelip, “Çocuklar, benim, anneniz,” diye seslenmiş. Yavrular bu defa kurtun beyaz patilerini görünce kapıyı açmışlar. Ama içeri giren kurtmuş! Kurt, yavruları birer birer yutmuş. Sadece en küçük yavru, saat kasasına saklanmayı başarmış ve kurt onu bulamamış.
Karnı doyduktan sonra kurt oradan ayrılmış. Oğlakların annesi eve döndüğünde, her yerin darmadağın olduğunu görmüş ve yavrularını aramış. En küçük yavru, “Anneciğim, ben buradayım,” diye seslenmiş. Anne keçi, kurdun yuttuğu yavrularının hâlâ sağ olabileceğini düşünerek hemen bir plan yapmış.
Kurt uyurken, anne keçi ve en küçük oğlak, kurdun karnını makasla dikkatlice kesmişler. Diğer yavrular sağ salim dışarı çıkmışlar. Kurt uyandığında karnındaki ağırlığı hissedip su içmek için kuyuya gitmiş, ama karnındaki ağır taşlar yüzünden dengesini kaybedip kuyuya düşmüş ve boğulmuş.
Bunu gören yavrular, “Kurt öldü! Kurt öldü!” diye sevinçle bağırmışlar ve anneleriyle birlikte neşe içinde dans etmişler. Ve böylece yedi küçük oğlak ve anneleri mutlu bir şekilde yaşamaya devam etmişler.
