Ela ve Pıtırcığın Piknik Macerası
Bir pazar sabahı, Ela gözlerini kuş cıvıltılarıyla açtı. Güneş odasını ısıtıyor, perdenin aralığından sızan ışık yüzüne vuruyordu. Yatağından kalkıp pencereye yürüdü ve dışarıya baktı. Baharın tüm renkleri bahçesini süslüyordu. Bu güzel günü evde geçirmek istemeyen Ela, bir piknik yapmaya karar verdi. Ama yalnız değil, en yakın arkadaşı, siyah-beyaz tüylü kedisi Pıtırcık ile birlikte.
Ela hemen işe koyuldu. Mutfaktan bir sepet aldı, içine lezzetli sandviçler, meyve ve Pıtırcık için özel hazırladığı balıklı bisküvileri koydu. Bir battaniye, birkaç kitap ve tabii ki Pıtırcık’ın oynaması için birkaç oyuncak da sepete ekledi. Pıtırcık bu hazırlıkları meraklı gözlerle izliyordu. Anlamıştı ki bu gün onun için de özel bir gün olacaktı.
Hazırlıklar tamamlandığında, Ela ve Pıtırcık evden çıktılar. Yakınlardaki bir ormana doğru yola koyuldular. Ormanın içinde, bir dere kenarında mükemmel bir piknik alanı vardı. Ela, sepeti indirdi, battaniyeyi serdi ve ikisi de yerlerini aldı. Pıtırcık hemen etrafı keşfetmeye başladı. Bir yandan da gözü hep Ela’daydı, ne de olsa en sevdiği insanı kaybetmek istemiyordu.
Ela, kitabını okurken, Pıtırcık etrafta kelebeklerin peşinden koşuyor, çiçeklerin arasında saklambaç oynuyor ve zaman zaman da Ela’nın yanına gelip sevgi gösterisinde bulunuyordu. Güneş yavaş yavaş batmaya başladığında, ikili pikniklerini toparlayıp eve dönmeye karar verdi.
Dönüş yolunda, Ela Pıtırcık’a dönüp, “Bugün çok eğlendik, değil mi Pıtırcık?” dedi. Pıtırcık, anladığını belirten bir miyavlayışla cevap verdi. İkisi de yorgun ama çok mutluydu. Evlerine vardıklarında, Ela Pıtırcık’ı kucakladı ve “Seninle her macera daha güzel, Pıtırcık” dedi.
Ve böylece, Ela ve kedisi Pıtırcık’ın unutulmaz piknik macerası sona erdi. İkisi de birbirlerinin şirketini çok sevmiş ve bu özel günü hep hatırlayacaklardı. Bir sonraki macera için sabırsızlanıyorlardı bile.
