Bremen Ormanı’nın Müziksever Arkadaşları
Bir varmış bir yokmuş, yıllarca bir değirmende çalışmış ve artık yaşlanmış bir eşek varmış. Sahibi, eşeğin artık işe yaramaz olduğuna karar vermiş ve onu gözden çıkarmış. Ama eşek, bu durumu kabullenmeyip, yeni bir hayat arayışına çıkmış. Kendisine Bremen şehrinde müzik grubu kurmayı hayal etmiş.
Yolculuğu sırasında, yorgun ve solgun bir av köpeğiyle karşılaşmış. Köpek, yaşlı olduğu için artık avlanamayacağını ve sahibinin onu terk ettiğini anlatmış. Eşek, “Gel, sen de bizimle gel. Bremen’de müzik yapalım!” demiş. Köpek bu teklifi sevinçle kabul etmiş.
Daha sonra yolculukları esnasında, yüzü asık bir kediyle karşılaşmışlar. Kedi, yaşlanmış ve avcılık yeteneklerini kaybetmiş olduğunu, bu yüzden evinden kaçtığını anlatmış. Eşek, kediyi de Bremen’e davet etmiş.
Son olarak, onlarla birlikte bir çiftliğe varmışlar. Çiftlikteki horoz, sabahın köründe öttüğü için sahibi tarafından kesilmek üzereymiş. Eşek, horozu da kurtarmış ve müzik grubuna katılmasını teklif etmiş. Horoz da bu teklifi memnuniyetle kabul etmiş.
Gece olunca, ormanda bir yerde konaklamaya karar vermişler. Eşek, köpek, kedi ve horoz, bir evin ışıklarını görmüşler ve merakla evin yanına gitmişler. Evin içindeki haydutları korkutmak için bir plan yapmışlar. Eşek pencerenin önüne çıkmış, köpek eşeğin sırtına, kedi köpeğin sırtına, horoz da kedinin başına çıkmış. Hep bir ağızdan öyle bir gürültü çıkarmışlar ki, haydutlar korkudan kaçmışlar.
Müziksever dört arkadaş, haydutların terk ettiği evde rahatça yerleşmişler. Eşek lavta çalmış, köpek davul çalmış, kedi keman çalmış ve horoz da şarkı söylemiş. Böylece, onlar ormanda mutlu bir hayat sürmüşler. Bremen’e hiç varmamışlar ama ormanda kendi müziklerini yaparak, neşe içinde yaşamışlar.
Ve böylece, Bremen Ormanı’nın müziksever arkadaşları, birbirlerine sadık kalarak, müzikle dolu mutlu günler geçirmişler.
